Droga Atlantycka ostatnio zyskała miano “konstrukcyjnego projektu wieku”. Już w 1909 roku myślano o połączeniu wyspy Averøy z lądem, jednak dopiero w roku 1983 rozpoczęto budowę zakończoną ostatecznie 7 lipca 1989 r. Jest to jedna z najbardziej uczęszczanych atrakcji Norwegii.

Dziś Droga Atlantycka to 8 mostów skaczących z wysepki na wysepkę, tworzących drogę o łącznej długości ponad 8 kilometrów. Jadąc nią ma się wrażenie podróży przez otwarty ocean, a szczególnych wrażeń dostarcza jazda mostami podczas letnich białych nocy, kiedy słońce sunie nisko nad horyzontem.

Głównym odcinkiem na drodze jest najdłuższy Most Storseisundet, mający długość 260 m, co sprawia, że pokazuje się nam dramatyczna krzywa.

Każde miejsce drogi prowadzącej od Bud do Kårvåg jest wymarzonym miejscem dla wędkarzy. Można zatrzymać się na którejkolwiek z wysepek; Strømsholmen, Skarvøya, Lyngholmen, Geitøya, Kuholmen lub innej wyjąć wędkę i popróbować morskiego wędkowania.

Droga Atlantycka przecina zatokę Hustadvika, która przez wieki budziła postrach żeglarzy. Podczas sztormów wiele statków rozbiło się o tutejsze skały i teraz ich szczątki prześwitują pod powierzchnią wody.

Dziś szczęśliwie statki są solidniejsze, nawigacja bardziej dokładna wiatry wiejące nad zatoką wykorzystywane są więc przed windsurferów, a wraki statków są chętnie oglądane przez grupy nurków.