W czasie uczty, na przykład nie opowiadaj jak jeść należy, ale jedz jak należy.
Najbardziej sielankowy zakątek Chorwacji i najstarszy (od 1949 r.) park narodowy w Europie. Od roku 1979 znajduje się na spisie światowego przyrodniczego dziedzictwa UNESCO.
Na długości ponad ośmiu kilometrów wzdłuż kilku rzek i strumieni ciągnie się 16 dużych i kilka pomniejszych jezior opadających kaskadą godną najwyśmienitszych wersalskich architektów, na które nawiązują liczne wodospady i kaskady o łącznej długości 8 km. Różnica pomiędzy najwyższym jeziorem Proscanskim a kanionem rzeki Korany wynosi 158 m. Wokół rośnie dziewiczy bór, jeden z największych w Europie.
Cały park zajmuje 295 km2. System jezior otaczają zaleśnione masywy Male Kapele i Pljeszivce.
System jezior rozdzielona jest na górne piętro z 12 jeziorami i piętro dolne z 4 jeziorami. Park położony jest na podstawach wapiennych ciągle zmieniając swój kształt, dzięki ciągle dorastającym tamom i erozjom trawertynowym, czy innym wpływom.
Na teren Parku Jeziora Plitwickie prowadzą cztery wejścia. Przy każdym z nich jest urządzony parking oraz punkt obsługi turystów. Do zwiedznia parku można wybrać jedną z kilkunastu tras, które składają się z odcinków do pokonania pieszo, niewielkimi statkami pasażerskimi oraz pociągami drogowymi. Trasy posiadają różne stopnie trudności, jednak każda z nich jest odpowiednio oznakowana, co pozwala wybrać wariant najbardziej odpowiedni dla każdego turysty. Pokonanie najkrótszej trasy zajmuje około 2 godzin, natomiast przebycie nadłuższej zabierze nam nawet 8 godzin. Wysiłek nie jest jednak daremny – piękno tego miejsca wynagrodzi z nadwyżką włożony trud.
Co prawda na zwiedzanie parku można przeznaczyć jeden dzień, ale zdecydowanie lepiej jest zostać tutaj dwa dni, aby zobaczyć pełnię piękna tego miejsca.
